Qobustan qayaları kompleksi Bakıdan 50-60 cənub-qərbdə yerləşir. Dünyanın ən qədim yaşayış məskənlərindən və nadir mədəniyyət ocaqlarından biri olan Qobustandakı on min il, on beş min il tarixə malik qayaüstü rəsmlər ölkəmizin ərazisində yaşayan insanların hələ on min il əvvəl rəsm çəkdiyini, rəqs etdiyini sübuta yetirir.
Azərbaycanın ilk arxeoloq-etnoqraf alimlərindən olan əməkdar elm xadimi İshaq Cəfərzadə 1939-40-cı illərdə apardığı ardıcıl tədqiqatlar sayəsində Qobustanı elm aləminə tanıtdırıb. Ümumilikdə 70-dən çox maddi mədəniyyət abidəsini aşkara çıxaran İshaq Cəfərzadə bütün həyatını Qobustana həsr edən, bu bənzərsiz məkanı Azərbaycana və bəşəriyyətə qazandıran fədakar insan olub.
Görkəmli arxeoloq Qobustanda 5000-ə yaxın qayaüstü rəsm aşkarlayıb. Həmin tarixi-mədəni abidələrin hamısı qeydə alınmaqla yanaşı, alimin həyat yoldaşı, Azərbaycanın ilk qadın rəssamlarından olan Səfiyyə xanım tərəfindən dəqiqliklə kağıza köçürülüb.
Amma çoxları akademik İshaq Cəfərzadə və xalq şairi Səməd Vurğunun Qobustanı məhv olmaqdan necə xilas etdiklərini bilmir.
1950-ci illərdə Qobustanda daş karxanası yaradılıbmış. Buradakı qayalardan müharibədən qayıdan əsgərlərə ev tikilirmiş. İshaq Cəfərzadə bu karxananın fəaliyyətinin dayandırılmasıyla bağlı respublikanın ovaxtkı rəhbəri Mircəfər Bağırova məktublar yazıb şikayətini çatdırsa da, bir faydası olmur. Nəhayət Bağırov İshaq Cəfərzadəni yanına çağırtdırıb qəzəblə deyir: "Sən o qayalarda üç-beş cızıq tapmısan deyə mən sovet əsgərlərinə ev tikməməliyəm?!"
Əlacsız qalan İshaq Cəfərzadə o vaxtlar Elmlər Akademiyasının vitse-prezidenti olan Səməd Vurğuna müraciət edir. Vəziyyətdən narahatlıq keçirən Səməd Vurğun başqa mübarizə üsulu seçir. Vaqif Səmədoğlu xatırlayırdı ki, İshaq Cəfərzadənin zəngindən sonra atası ovaxtkı Azərbaycan Ali Soveti Rəyasət Heyətinin sədri Mirzə İbrahimovla telefon əlaqəsi yaradıb. Təcili Qobustana getməli olduğunu bildirən şair ondan yardım istəyib ki, sənin maşının hökumət maşınıdı, Qobustan ərazisinə girəndə saxlamazlar.
Həmin vaxt atasıyla Qobustana gedən mərhum Vaqif Səmədoğlu baş verənləri belə xatırlayırdı: "Ən az 50-60 qaya kəsilmişdi. Üzərindəki rəsmləri gözlərimlə görmüşəm. Bu, dəhşət idi..."
Deməli, Səməd Vurğun, Respublika Prokurorluğundan gələn bir nümayəndə və yeniyetmə Vaqif Mirzə İbrahimovun boz rəngli "ZİL" maşınında Qobustana yollanır. Buldozer və daşkəsən maşınların qayaları kəsdiyini görüb dəhşətə gələn şair prokurorluq işçisinindən tapançasını istəyir. Onun əsl məqsədinin nə olduğunu bilməyən yol yoldaşı tapançanı qoburundan çıxararaq ona uzadır. Səməd Vurğun maşından düşən kimi buldozerçini nişan alıb tətiyi çəkəndə prokurorluq işçisi cəld şairin əlini yuxarı qaldırır və xoşbəxtlikdən güllə hədəfə dəymir.
Bəli, məhz həmin hədəfdən yayınan atəş nəticəsində Qobustan xilas olur və yarım əsr sonra UNESCO-nun Mədəni İrs Siyahısına daxil edilir.
LEYLA