Прощай, Баку
Прощай, Баку! Тебя я не увижу.
Теперь в душе печаль, теперь в душе испуг.
И сердце под рукой теперь, больней и ближе,
И чувствую сильней простое слово: друг.
Прощай, Баку! Синь тюркская, прощай!
Хладеет кровь, ослабевают силы.
Но донесу, как счастье, до могилы
И волны Каспия, и балаханский май.
Прощай, Баку! Прощай, как песнь простая!
В последний раз я друга обниму…
Чтоб голова его, кaк роза золотая,
Кивала нежно мне в сиреневом дыму.
Май 1925
Böyük rus şairi Sergey Yeseninin “Əlvida, Бакı” şeirinin Azərbaycan dilinə altı tərcümə variantı
Ələkbər Ziyatayın tərcüməsi
Əziz Bakı, əlvida! Son görüşdür, əlvida.
Bir həyəcan, bir kədər könlümü etmiş vətən.
Ürəyim narahatdır bu ayrılıq çağında,
Adi dostluq sözünü hiss edirəm dərindən.
Ey Azər övladının yurd-yuvası, əlvida!
Damarımda qan donur, gücdən düşür qollarım.
Ən xoş anlarım kimi çıxmaz yadımdan amma,
Xəzər dalğalarıyla, Balaxanı baharı.
Salamat qal, ey Bakı! Sən sadə bir nəğməsən,
Son dəfə öz dostumu qoy bağrıma basım, qoy!
İstərəm yasəməni tüstülərin içindən
Qızılgültək başını üzümə tərpətsin o!
1955
Rəfiq Zəkanın tərcüməsi
Əlvida, ey Bakı, vəfalı şəhər!
Səni mən bir də görmədim, bəlkə!
Qəlbim eşqinlə çırpınar, döyünər,
Ey mənə mehriban olan ölkə!
Əlvida, ey Bakı, günəşli şəhər!
Ey şüalandıran fikirlərimi!
Mənə ilham verən səmavi
Xəzər – Məni tərk eyləməz məzara kimi!
Əlvida, ey Bakı, gözəl mahnı!
Susuram, səndən ayrılarkən mən.
Bir qızılgültək əy qızıl başını,
"Əlvida! Əlvida!" deyək sən, mən...
1964
Əhməd Cəmilin tərcüməsi
Əlvida, Bakı! Daha çətin bir də görüşək...
İgid könlümə dolan qorxudur, qəm-qüssədir.
İndi əlimin altda daha bərk sancır ürək,
İndi daha dərindən duyuram ki, dost nədir.
Əlvida, Bakı! Ey Şərq üfüqləri, əlvida!
İnan, qanım soyusa, taqətdən düşsəm də mən.
Aparıram, gedəcək mənimlə ta qəbrəcən
Balaxanı mayı da, Xəzər dalğaları da.
Əlvida! Salamat qal nəğməli könül kimi!
Qoy mən son dəfə öpüm barı dostu, yoldaşı...
Bənövşəyi tüstüdə əyilsin qoy gül kimi
Dostun uğur diləyən, "yaxşı yol!" deyən başı.
1974
Əliağa Kürçaylının tərcüməsi
Əlvida, Bakı! Səni mən bir daha görmərəm.
İndi mənim qəlbimdə kədər, qorxu səsi var.
Ürəyim daha yaxın, xəstəhal vurur bu dəm,
Daha möhkəm duyuram – sadə dost kəlməsi var.
Əlvida, Bakı! Mavi türk səması, əlvida!
Qüvvədən düşürəm mən, damarımda donur qan.
Mən bir səadət kimi apararam məzaracan
Balaxanı mayını, Xəzər dalğasını da.
Əlvida, Bakı! Sadə nəğmə kimi əlvida!
Son dəfədir sıxıram sinəmə dostumu mən...
Onun başı qoy qızılgül kimi bu son anda
Yellənsin vida deyə yasəmənlər içindən.
1975
Firuz Mustafanın tərcüməsi
Səni görməyəcəyəm, əlvida, Bakı!
Qəlbimi sarıbdı kədər, qüssə-qəm.
Ürəyim köksündən çıxacaq sanki
Dostumsan – bu sözlər çıxır dilimdən.
Əlvida, türk göyü – əlvida, Bakı!
Ürəyim sonuncu anları sayır.
Qəbrəcən könlümdə qalacaq bil ki,
Xəzər ləpələri, Balaxanı mayı.
Nəğmətək əlvida! Əlvida, Bakı!
Öpürəm mən, gözüyaşlı dostumu.
Yasəmən tozunda qızılgül kimi
Əyilir köksümə başı dostumun.
2005
İsaxan İsaxanlının tərcüməsi
Əlvida, Bakı! Bir də görməyəcəm səni, əlvida!
Açılmayır yenə könlüm, duyub hicran havasını.
Bax necə şiddətlə vurur əlimin altında ürək,
Yalnız indi anlayıram dost sözünün mənasını.
Əlvida, Bakı! Sən ey mavi türk səması, əlvida!
Damarımda donur qanım, tükənir bax gücüm mənim.
Ən xoşbəxt anlarım kimi apararam məzara, Balaxanı
«1 May»ını, bir də dalğasın Xəzərin. Əlvida, Bakı!
Sadə, həzin bir nəğmətək əlvida!
Qoy son dəfə qucaqlayım, silim dostun göz yaşını.
Yasəməni tüstülərin içindən bir qızılgültək,
“Yaxşı yol” diləsin mənə, tərpədərək o başını.
2009