Şairə Nigar Həsənzadə – Bakı şəhərində anadan olub. Bakıda Rus dili və Ədəbiyyatı İnstitutunun filologiya fakültəsini bitirib. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür.
2000-ci ildə ilk şeirlər kitabı “Qanadlı üfüqlərdə” Bakıda dərc olunub. 2002-ci ildə onun İngiltərədə Riçard Mak Keynin tərcüməsində “Qanadlı üfüqlərdə” adlı şeirlər kitabı çapdan çıxıb. Nigar Həsənzadənin şeirləri dəfələrlə İngiltərə, Almaniya, Türkiyə, ABŞ, Kanada, Avstraliya, Polşa və Rusiyada aparıcı şairlər tərəfindən tərcümə olunaraq ədəbi mətbuatın səhifələrində dərc olunub. 2002-ci ildə Azərbaycanın Milli Mükafatı Akademiyası tərəfindən təsis olunan “Humay” milli mükafatına layiq görülüb. 2004-cü ildə “Başqa buludlar altında” ikinci şeirlər toplusu çap olunub. 2005-ci ildə onun adı XX əsrin 70 rus qadın-şairi – “Russian Women Poets” antologiyasına daxil edilib. Həmçinin o, 2009-cu ildə Böyük Britaniya ərazisində yaşayan 10 ən yaxşı əcnəbi şair adına da layiq görülüb.
Onun əsərləri, öz ifasında Britaniya kitabxanasının ölməz audio-arxivlərinə həmişəlik salınıb. 2015-ci ildən Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin “Söz” ədəbi layihəsinin rəhbəridir. 2016-cı ildən Avropa Azərbaycan Cəmiyyətinin (TEAS), Londondakı ədəbi layihələrini həyata keçirir. Nigar Həsənzadə bir çox ədəbi gecə və festivalların iştirakçısıdır. O, həm öz vətənində, həm də onun hüdudlarından kənarda çoxsaylı nəşrlərin müəllifidir.
Nigar Həsənzadənin “Həmin gün” şeiri Şəhriyar del Geraninin tərcüməsində:
Həmin gün
məxməri səssizliyə bürünəcək ev bütün.
Eşidilməz nə bir yağış, nə də bir külək səsi,
asta-asta duyular əşyaların nəfəsi.
Amma mən,
MƏN elə bir sükunətəm
divarlar da elə bilər yoxdu evin yiyəsi…
Mən donaram, gözləyərəm heykəl təmkini ilən
“gecə-gündüz” gülü kimi bükülərəm özümə.
Ki, eşidim ürəyimə atılan güllə səsin.
Bir də ürək hanı axı,
büsbütün ürək olubdu üstüm-başım, bədənim…
Həmin gün
ayaqlarım altında xışıldayanda tozlar,
divarlar xəz manto kimi qucaqlayar çiynimi,
mən isə ot tayasında gizlənən iynə kimi tapılmaram,
təhlükəmi anlamasınlar onlar.
Həmin gün
aram-aram nəfəs alıb pəncərəyə qısılmaq,
ötüb-keçən zamanın qoxusunu da duymaq,
təzələnmək, dirilmək, bir cümə günü olmaq,
yumruqlarını açmaq və dualar oxumaq…
Bilirsənmi əvvəl-axır çin olur
ən ölü yuxular da.
Çırıl-çılpaq dura bilsən Tanrının qarşısında
yavaş-yavaş yoxa çıxar günahlar, qorxular da.
Səadətə ümid də lap qırmızı sap olsun,
nə olar ki… biləyimə bağlamaq istəyirəm.
Həmin gün
gözlərinə baxacam və yəqin, ağlayaraq
deyəcəm ki, indi daha yaşamaq istəyirəm…
Həmin gün
məxməri səssizliyə bürünəcək ev bütün.
Eşidilməz nə bir yağış, nə də bir külək səsi,
puça çıxar hər nə var, yox heç nəyin kölgəsi.
Və sən demə
SƏNdən başqa yoxmuş bu evdə kimsə…
