Sevgi şeir olsaydı...
Sevgi nəğmə olsaydı,
Hər sətir sən olardın.
Qopub dodaqlarımdan
Ürəyimə dolardın.
Sevgi külək olsaydı,
Mən də qanad taxardım.
Uçaraq xəyallara
Gözlərinə baxardım.
Sevgi həyat olsaydı,
Yaşayardım ürəkdən.
Qovuşardıq ömürlük
Torpaq, Günəş, sən və mən!
Sevgi dəniz olsaydı,
Sahilində azardım.
Sevgi şeir olsaydı,
Sənə şeir yazardım!
Pianonu ağladır həzin nəğmə bayaqdan...
Bu, mənəmmi ağlayan,
Həzin nəğmə səsimi?
Yanağımı oxşayan
Yağışın busəsimi?
...Göy üzündə gözlərim
Ümid axtarır yenə...
Həsrət təzə don biçir
Sevgimizin əyninə...
Üfüqlər qəlbim kimi
Alışmada, yanmada.
Bu gün iki gündü ki,
Sənsizəm bu dünyada.
Hər şey mənim əksimə:
Xəyal, fikir, düşüncə;
Qəfil döyülən qapı;
Erkən qaralan gecə...
Qulaqlarım tutulur,
Sənsizlik haray salıb.
Cavanlıq duyğularım
Bir gecədə qocalıb.
Dünya geri fırlanır,
Durammıram ayaqda.
Pianonu ağladır
Həzin nəğmə bayaqdan...
* * *
Çəkilək bir adaya,
Hər tərəf dəniz olsun...
Gülək, qara buludlar
Dönüb ağbəniz olsun!
Çəkilək bir adaya
Yaşıllıqdan don geyək.
Hər dərdə, hər acıya,
Hər xiffətə son deyək!
Çəkilək bir adaya,
Düşünməyək heç kəsi.
Hər gün oyatsın bizi
Qağayıların səsi.
Gizlənək gəmilərdən
Gözdən itincəyədək.
Ayrılmayaq bu yerdən
Ömür bitincəyədək...
...Bizdən sonra qəlblərə
Qoy yayılsın sədası;
Sevənləri səsləsin
"Sevənlərin adası".