Paltar
Yad paltarda keçən ömür
Allah bilir, hara axır.
Bu bədən həminkidirmi?
İçində ruhum darıxır.
Mən alanda təptəzəydi,
Bir-bir qırdım düymələri.
Öz ruhumun paltarına
Özüm vurdum döymələri.
Əzdim, ütüyə gəlmədi
Sonra kimsə tapdaladı.
Ətəyindən tutdu divlər,
O tüpürdü, bu yaladı.
Düz sol döşümün altından
Sökülür, çürüyür indi.
Başdan-ayağaləkədi
Yuya bilmirəm mən pinti.
Hanı bu paltarın rəngi?
Yazdı, qışdı bomboz qalıb.
Mən tikirəm, o sökülür
Elə sapım da az qalıb.
Bu yaşda bu qədər yamaq.
Ağırdı, iynəm, ağırdı.
Bu gün də yamaq vururdum,
Bu gün də Allah baxırdı
Adsız
Dünən cibim cırılmışdı,
Bu gün ayağım burxuldu.
Onlar adımı səhv dedi,
Onlar gözümdən yıxıldı.
Bir də nələrsə də oldu,
Yadımdan çıxardım getdi.
Xalıma ürək düşmüşdü,
Qaraldı, qopartdım getdi.
Bir də, bir də olmayacaq,
Yeni əvəzlik kəşf etmək.
"Mən"dən, "onlar"dan qurtulub
"Siz"i biryolluq ləğv etmək.
Bir də mənim adım yoxdu
Ad qoyanım lalmış, ağa.
Bir də burdan adsız keçir
Bütün cığırlar günaha.
Bir də bu yay ərimədi
Ötən qışın töhfə qarı.
Bir də məndən soruşmayın
Bu yol gedir kimə sarı?
Məlikməmmədə
Sən mənim quyuma xoş gəldin, oğlan,
Məni saçlarımdan asıb bu nağıl.
Alma axtarırdı sənə verməyə
Bir quyu dibində azıb bu nağıl.
Bir div saçlarıma toxunan gündən
Uzanıb, uzanır bu edam, oğlan.
Mən bu div oğlanla tükəndim, bitdim
Sənə külüm qaldı, ay adam oğlan.
Düşmən Məlikməmməd, dost Məlikməmməd,
Çıxart bu quyudan "sonra"larımı.
Sənin barmağında duz qalıb, oğlan,
Göynədir mənim də yaralarımı.
Alnımda yazılar yaman gündədir
Bu qara sözləri kim ağardacaq?
Bütün quyuların dərini mənəm –
Məni öz içimdən kim çıxardacaq?
Bu nə pis yuxudur, ayılmaq çətin,
Hər gün diri olmur sağ görünənlər.
Nolar, qoçların rənginə baxma,
Həmişə ağ olmur ağ görünənlər.
Bu yerin üstündə o qədər dərd var,
Quyu dərdlərimin izi itərmiş.
Bir simurq lələyi yandırıb yetiş,
Sənin qardaşların divdən betərmiş.
Sən mənim quyuma xoş gəldin, oğlan
Məni saçlarımdan asıb bu nağıl.
Alma axtarırdı sənə verməyə,
Bir quyu dibində azıb bu nağıl.
