“Həyatlarının istədikləri kimi alınmadığına görə əllərini yanına salıb göz yaşı tökməklə kifayətlənən adamlar və xalqlar heç nəyə yaramır”.

Marqaret Mitçell: “Küləklə sovrulanlar”.

 

“Kitab yandırmaqdan da ağır cinayətlər var. Məsələn, kitab oxumamaq”.

Rey Bredberi: “451 dərəcə Farangeyt üzrə”.

 

“Hər ömrün öz yağışı var”.

Pelem Qrenvil Vudhaus: “Nikah mövsümü”.

 

“Öz qüsurlarımı başqalarında da görəndə dözə bilmirəm”.

Oskar Uayld: “Dorian Qreyin portreti”.

 

“Sual verən adam beş dəqiqəlik, sual verməyən isə ömürlük səfehdir”.

Bernar Verber: “Qarışqalar”.

 

“Cahil insanların hamısı ağ kağızdan olan səhifələr kimi eynidir, aqil insanlar isə kitab kimidir”.

***

“Həyatın əsl mənası, hər günü yenidən yaratmaqdır”.

***

“Qorxaqlıq – ruhun diz çökməsidir”.

Fen Tzitsay: “Ruhun uçuşu”.

 

“Bəzən insanlara pislik etmək, həddindən artıq yaxşılıq etməkdən daha təhlükəsiz olur”.

Fransua de Laroşfuko: “Mənəvi düşüncələr”.

 

“Kədəri unutmaq çətin, sevinci xatırlamaq ondan da çətindir. Xoşbəxtlik çapıq izləri qoymur”.

Çak Palanik: “Gündəlik”.

 

“Zil qaranlıqda qəbul edilən qərar, adətən, hava işıqlananda öz gücünü itirir”.

Diana Setterfild: “On üçüncü nağıl”.

 

“Niyə axı insana xoşbəxtlik gətirən şey, həm də onun iztirablarına çevrilir”.

İohann Volfqanq Höte: “Gənc Verterin iztirabları”.

 

“Əgər dünyada hər şey belə mənasızdırsa, hansısa bir məna yaratmağa nə mane olur ki?”

Luis Keroll: “Alisa möcüzələr ölkəsində”.

 

“Xoşbəxtliyin nə dünəni, nə də sabahı var – keçmişi xatırlamır, gələcəyi düşünmür. Onun üçün  yalnız bu gün var, o da bütöv bir gün yox, andır”.

İvan Turgenyev: “Asya”.

 

“Özümüzü olduğumuz kimi qəbul etməyimiz bizləri necə ola biləcəyimiz barədə ümidlərdən də məhrum edir”.

Con Faulz: “Volxv”.

 

“Başqalarını mühakimə etmək, özünü mühakimə etməkdən daha asandır. Əgər özünü mühakimə edə bilirsənsə, sən müdrik adamsan”.

Antuan de Sent-Ekzüperi: “Balaca şahzadə”.

 

“Yalnız heç hara tələsməyənlər hər yerə çata bilirlər”.

Mixail Bulqakov: “İt ürəyi”.

 

“Əgər vəziyyətdən çıxış yolu görmürsünüzsə, məntiqsiz hərəkət edin. Bu, yeganə çıxış yoludur”.

Koko Şanel: “Qadının danışdığı həyat tarixçəsi”.

 

“Gərək özün özünü sevib tərifləyəsən. Belə məsuliyyətli bir işi başqasına necə etibar etmək olar?”

Maks Fray: “Sadə görünən sehrli əşyalar”.

 

“Mənə elə gəlirdi ki, qadın kişiyə öz sevgisini etiraf edə bilməz. Bu sözləri onun xoşbəxtlikdən alışıb-yanan gözləri deməlidir”.

***

“Xoşbəxtliyin nə olduğunu yalnız bədbəxtlər bilir”.

Erix Mariya Remark: “Üç yoldaş”.

 

“İnsanla doğmalaşmaq üçün, heç olmasa, bir dəfə onunla göz-gözə söhbət etməlisən”.

İvan Turgenyev: “Ərəfə”.

 

“Əgər qanadsız doğulmusansa, onun açılmasına mane olma”.

Anri Çidel: “Koko Şanel”.

 

“Əgər gözəl bir qız görüşə razılıq veribsə, onun gecikməsinə kim əsəbiləşər? Heç kim!”

Cerom Selincer: “Çovdarlıqda uçurumdan qoruyan”.

 

“Yanımızdan ötüb keçin və xoşbəxtliyimizə görə bizi bağışlayın”.

Fyodor Dostoyevski: “İdiot”.

 

“Bütün dünyanı sevməyə hazır idim, amma məni anlayan olmadı və nifrəti öyrəndim”.

Mixail Lermontov: “Zəmanəmizin qəhrəmanı”.

 

“Öz həyatı olmayan insanlar həmişə başqalarının həyatına qarışırlar”.

Karlos Ruis Safonyu: “Küləyin kölgəsi”.

 

“Nə istədiyini ürəyindən soruş”.

Paulo Koelyo: “Məktub”.

 

“İnsanda gərək hər şey gözəl olsun – sima da, libas da, ruh da, düşüncə də”.

Anton Çexov: “Vanya dayı”.

 

“Həmişə inamlı, ehtiyatlı və dürüst ol”.

Ceffri Lindsey: “Deksterin yatmış iblisi”.

 

“Səhv – məhəbbətin ayrılmaz hissəsidir”.

Viktor Hüqo: “Səfillər”.

 

“Daş hasarlar sevginin qarşısını kəsə bilməz”.

Uilyam Şekspir: “Romeo və Cülyetta”.

 

“Mən büsbütün sənə olan məhəbbətdən ibarətəm”.

Stendal: “Qırmızı və qara”.

 

“Bizləri yalnız az diqqət göstərdiyimiz qadınlar nəvazişlə sevirlər”.

Onore de Balzak: “Uzunömürlüyün dərmanı”.

 

“Ağıl – ürəyin fəryadı qarşısında acizdir”.

Alber Kamyu: “Sizif haqqında əfsanə”.

 

“Həddindən artıq çox olana heç kim dəyər vermir”.

Kolin Makkalou: “Tikanlıqda şərqi deyənlər”.