Daniel Kalabrese
- Tanınmış Argentina şairi;
- 1962-ci ildə Argentinanın Dolores şəhərində anadan olub;
- “Sima”, “Gələcəyin külü”, “Kərpicə yazılanlar”, “Gündəlik keçid”, “Azacıq əyri xətt” və digər şeir kitablarının müəllifidir;
- 1991-ci ildə yaratdığı Ril Editores nəşriyyatının və ingilis, italyan, yapon dillərinə tərcümə olunaraq yayınlanan "A/Erea" İspaniya-Amerika poeziya dərgisinin təsisçisi və direktorudur.
Vaxtı hesablama üsulu
Yolun bu tərəfində yaşayanlar,
Güzəşt etməyi bacarırlar:
hər dəfə kimsə cənub tərəfə gedəndə,
onlar dəqiq vaxtı qeyd edib,
varlığın boşluğuna bir daş atırlar.
O biri tərəfdə yaşayanlar,
ziddiyyətlidirlər:
hər dəfə kimsə əks istiqamətə gedəndə,
eyni qeydi yazıb,
daşı varlığın boşluğundan çıxarırlar.
Deməli biri boşluğu doldurur,
o biri boşluğu yaradır.
Beləcə, zaman-zaman,
boşluğu dolduranlar bir vaxtlar yeni olmuş
köhnə körpünü keçib, sakitcə
sırayla cənubdan qayıdanları və
boşluğun tamam dolmasını gözləyirlər.
Möcüzə
İşimin adı daşın bir tərəfdən
başqa tərəfə daşınmasıdır.
Bu daş-qaya öküzdən də, yağışın suyu ilə dolmuş
çantadan da ağırdır.
Sanki dünyanı udmaq istəyən
böyük partlayış, bir dəlik,
qara bir güzgüdür.
İşimin adı həmin daşı qaldırmaq, velosipedçilərin,
fon musiqisinin, Marşrut İkinin,
qanqırmızı damarların müəyyən etdiyi vaxtda dayanmaq üçün,
ehtiyatla yolun ortasına qoymaqdır.
Daş yerindən tərpənəndə,
təbii və səmimi varlıqlar arasına məhəbbət toxumu səpiləndə,
işimin mahiyyəti daşı yenidən qaldırıb yorğun gözlərimlə
onu laqeydlik gölündə basdırmaq olacaq.
Həmin göldən isə çarpayının cırıltısı, televizorun səsi gəlir,
orda mühərriklər işləyir, qəmgin xatirələr əriyib gedir,
hər şey, hamı yox olur, bitir.
Suda batan
Dəqiq bilmək istədiyim,
baş verənlərin çayda yox,
batdığım torpaqda olmasıdır.
Əhəmiyyətsiz şeylərin batdığı,
amma yox olmadığı yeganə çay “titrəmədir”.
Bəzən onlar çay axmazdan əvvəl batır.
Və onların imdadı
həmişə gecikmiş olur.
Tərcümə edən: Aysel Əliyeva