Page 141 - Antologiya_Gencler_Yeni_Design_Son_Layout 1

Vətən borcu, övlad borcu… və… və…
Sonra cibimizdəki bank siçanları
Bütün sevincimizi gəmirdi…

Bizə hərəkət etməyi, yeriməyi
Borclarımız öyrətdi.
Bizə danışmağı dərd öyrətdi, dost…

Niyə oturmusan sönmüş sobanın dizi altında?
Qaldır başını, dostum,
Sən üşüyən adam deyilsən.
Hələ çöldə Novruz tonqalı yanır,
Ümidlərimizə bayram arzuları geydirmişik,
Qismətimizin qapısına hələ papaq atacağıq,
Hələ xəyallarımız bayram sovqatı gətirəcək bizə… Şeirlər
Gileylənmə ki, pulun işığı azaldıqca
işıqpulu qaranlıqda qoyacaq bizi.
Eybi yox, biz romantik insanlarıq, dost.
Kasıblıq daha romantik görünür şam işığında Günay Ümid.
Qaldır başını, dostum,
Artıq nahar vaxtıdı,
Gəl oturaq, iki qismət söz yeyək.

141