Page 100 - Əlifba
P. 100

ŞUŞADA BİR BAĞ VAR...














































                     Biz Qarabağın giriş qapısı sayılan qәdim Bәrdәdә ya şa yırıq. Hәr il yay

                  tәtilindә Bәrdәnin istisindәn yaylağa – Şuşaya köçәrdik.

                      Axşamlar Cıdır Düzünә, Әrimgәldi qayasına gәz mәyә çıxar, İsa bulağına
                  yollanar dıq. Daha çox Güllü bağa gedәrdik. Güllü bağda bitәn gül-çiçәyin әtri
                  Şuşanın saf havasına qarışar, ürәklәri oxşayardı. Atam bizә alınmaz Şuşa

                  qalasından danışar, bu qәdim şәhәr barәdә maraqlı rәvayәtlәr söylәyәrdi.

                     Güllü bağ hәmişә adamla dolu olardı. Adamlar iki-bir, üç-bir skamyalarda
                  oturar, asta-asta söhbәt edәrdilәr. Bir oturacaq isә hәmişә boş qalardı.
                     Bir dәfә atamdan soruşdum:

                     – Ata, niyә o skamyada heç kim oturmur? Gәl biz oturaq, axı yorulmuşuq.

                     Atam gülümsünüb:




                 100
   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105