Page 143 - Əlifba

KİM İSLANDI YAĞIŞDA

Bircә anda göylәri

Tutdu qara buludlar.
Yağış yağdı, nә yağdı,
Çimdi çiçәklәr, otlar.

Dedim: «Qaçım, gizlәnim,»
Gördüm mәlәyir quzu.

Boylanır hәr tәrәfә,
Kömәk dilәyir quzu.
Onu tövlәyә saldım.

Evә qaçmaq istәrkәn «Kiş-kiş, kiş-kiş» – edәrәk
Eyvandan boylanaraq, Onları saldım hinә...

Nәnәm qışqırdı birdәn: Göylәri dәstә-dәstә
– Paltarlar islanıbdır, Tutdu qara buludlar.
Yağış yağdı, nә yağdı,
Kömәk elә sәn mәnә!
Çimdi çiçәklәr, otlar.
Dedim: «İndi yığaram,
Dağların sinәsindәn
Heç darıxma, ay nәnә!
Gör necә sellәr axdı...
Yığdım paltarları da,
Quzu mәnә tövlәdәn,
Dedim: «Tez qaçım gәrәk».
Cücәlәr hindәn baxdı.
Gördüm körpә cücәlәr
Nәnәm «sağ ol» söylәdi,
Mәndәn istәyir kömәk.
Elә bildi, yoruldum.
Necә dә islanıblar Paltarlar islanmadı,
Sığınıb bir-birinә. İslanan tәk mәn oldum.

Tofiq Mütәllibov

1. Qız nәnәsinә necә kömәk etdi?
2. Cücәlәr qızdan nә gözlәyirdilәr?
3. Yağışda islanan kim oldu?
4. Hamıya kömәk etmәk istәyәn bu qızı necә qiymәtlәndirirsәn?
5. Şeiri öyrәn, son dörd misrasını dәftәrinә köçür.

143