Page 335 - Antologiya_Gencler_Yeni_Design_Son_Layout 1
P. 335

Sonralar Teonun inadkar sevgisinin qarşılığında Edit ona:
               – Axı Teo, başa düş, məndən çox kiçiksən! – dedi.
               – Əzizim, doğulduğum gündən səni sevirəm. Elə ona görədir ki, sevgim yaşımdan
           böyükdür, biz bir-birimiz üçün yaranmışıq.
               Marsel ona əsl məhəbbətin, Teo isə sevilməyin nə olduğunu göstərdi. Edit Marselə
           “Mon dien” mahnısını, Teoya isə bütün mahnılarını həsr etdi. Gənc oğlan həyatının
           mənasına çevrilmişdi. Teonu özü ilə bərabər qocaldacaqdı.
               Azğın xəyallarının kişisi Teonu “mənim balacam” deyə çağırsa da, özünü onun
           yanında uşaq kimi aparırdı. Sevgisinin yolunda heç nəyə heyifsilənmir, ağlasığmaz pullar
           xərcləyirdi. Qınaq atəşinə tutanlara isə “pula xəsislik edənlər hisslərinə də xəsisdir” –
           deyib, bütün pullarını hisslərinə sərf etdikcə tükənməyə başlayırdı. O, ağır xəstəliyə
           düçar oldu, həkimlər altı ay yaşayacağını deyib, hamını ümidsiz qoydu.
               Parisin hələ altı aydan sonra kiçik sərçəciyini dəfn edəcəyindən xəbəri yox idi.
           Baxmayaraq ki, Piaf onun ən sadiq sakinlərindən idi. Hamı hər şeyi bilsə də, hər şeyi
           gizlədirdi. Piaf çarpayıda çapaladı, az sonra Teonun qucağında gözlərini açmamaq üçün
           möhkəmcə yumdu. Həkimlər aşiqi sakitləşdirə bilmirdilər.
               – Yox… Əzizim, Piaf, dalınca gələcəm, addım-addım, günbəgün, yalvarıram, məni
           gözlə!
               O gün yetişdi, düz yeddi ildən sonra… Editin məhəbbət tanrısı bir sərxoş sürücünün
           qurbanı oldu. Teonu dostları çox əziyyətdən sonra Piafın yanında dəfn edə bildilər.  Mənə Piaf deyin
               …Piafın ifasını sonralar kübar məclislərində dinləməyə başladılar. Zərif vücudun
           sahibəsi bunu görsə, belə deyərdi:
               “Demişdim axı, mən Parisin qaranlıq küçələrində soyuqdan boğazını yırta-yırta
                                                                                         Günel Eminli.
           oxuyan bir sərçəcik olacağam. Mənə Piaf deyin!”


















                                                                                335
   330   331   332   333   334   335   336   337   338   339   340