Page 43 - Antologiya_Gencler_Yeni_Design_Son_Layout 1

Sinəmə çəkdiyim hava
Ayağımı basdığım torpaq
Məni sərxoş edir...
Dağın başında kimsə gedir.
Uzaqlaşmaqda...
Dönüb boylanır,
Havada yellənir bir əl...
Çağırır:
– Gəl, gəəl!

Bilirəm ki, indi getməsəm
Bu köhnə evdə
Toz-torpaq,
Köhnə şəkillər,
Çirkli pəncərələr
Və bozarmış paltarlarım
Var... Şeirlər
Bilirəm, təklikdə öləcəm burda...
Alik Əlioğlu.
Martın son günləridir
Həyətdə oturub
Hamının susduğu kimi susuram.

Küçələr boşdur,
Uşaqlar oynamır.
Adamlar köçüb-gedib.
Bütün qəsəbə
Sükut içində...
Mən öz evimi sevirəm!

Mart bitir.
Pəncərə önündə
Hamının susduğu kimi susuram:

43